నా ప్రతి పొద్దులోను
నులి వెచ్చని కిరణానివై తాకుతావు.,
నా బుగ్గల్లో సిగ్గులా విరబూసి
నా పెదాలపై నవ్వుల కెంపులద్దుతావు.,
తొలి చినుకు తాకిన నేలలా
గిలిగింతల నీ స్పర్శకి
కనులు తెరుద్దామన్నా తెరుచుకోవు
ఎందుకో తెలుసా ? ?
ఆ మధురానుభూతి ఎక్కడ చెదిరిపోతుందోనని ..!
No comments:
Post a Comment
కడలి కెరటాలతో ఆటలాడే వేళ ఒక అలసిన నిట్టూర్పు విడిచినా చాలు, ఆ అనందంలో ఇంకో అల ఎగసిపడి మీ మనసుని తాకాలనే నా ఈ చిన్ని ప్రయత్నానికి నీవు అందిస్తున్న ప్రోత్సాహం మరువలేనిది నేస్తం !