అడిగాను అలవోకగా.,
ఒక నవ్వు విరబూసింది
తన పెదవులపై జవాబుగా.,
కోపం వచ్చింది నాకు భలేగా
ఐనా నన్నెందుకు గుర్తుపెట్టుకుంటావులే
అనేసాను నిష్ఠూరంగా.,
బదులుగా నా వైపు ఒక చూపు జాలిగా.,
కరిగానా? ఊహూ!
నా భావాలేం కనిపించకుండా మోము దాచేసానుగా.,
ఇదంతా నన్ను ఆట పట్టించడానికే అని
మరి నాకు ముందే తెలుసుగా.,
అందుకే ఏమౌతుందా అని చూస్తున్నా ఆశక్తిగా.,
దాచిన ఆ మోమును చేతిలోకి తీసుకొని
నా కళ్ళలోకి చూస్తుంటే.,
తన కళ్ళేదో చెప్తున్నట్టే అనిపిస్తోంది మూగగా.,
చినుకు లేకుంటే
మేఘం తనని మరిచిందని కాదుగా
పలికాయి తన పెదవులు ఆర్తిగా.,
వింటున్న మనసుకు ఏదో ఇదిగా
తన కౌగిలిలో ఒదిగిపోయాను హాయిగా..!
చినుకు లేకుంటే మేఘం మరిచిందని కాదు ...
ReplyDeleteఆప్తుల హృదయాల్లో మనం ఎప్పుడూ ఉంటాము...
కలల పందిరి పై విరిసే జాజి పూవుల్లా ...
చక్కగా వ్రాశావు శుభా
తీయ తీయగా హాయి హాయిగా
ReplyDeleteబావుంది సరదా సరదాగా...
chaala bagundi.......
ReplyDeletenice
ReplyDeleteసుభ గారూ,
ReplyDeleteమళ్ళీ మళ్ళీ చదివామీ కవిత. ఎంతో సరళంగా చివరి లైన్ కి చేరిన ప్రతి సారీ మదికేదో తెలియని హాయి అనిపించింది. మరలా మొదటి లైన్ కి వెళ్ళటం, చదవటం...మళ్ళీ అదే భావన చివరికి.
చాలా బాగుంది.
బొమ్మలో సన్నని గీతలతో ఆ ఇద్దరి కళ్ళల్లోనూ అదే భావాన్ని చక్కగా చిత్రించారు.
చక్కటి చిత్రం అంతే చక్కటి కవిత చాల బాగుందండి
ReplyDeleteమీ కవిత, అందలి భావం చాలా బాగున్నాయండీ! సరళ పదజాలంతో చెప్పాలనుకున్నది సూటిగా చేరింది.
ReplyDeleteఇంతకీ కోపంలో ఆ అబ్బాయి ముక్కుని ఏ అప్పడాల కర్రతోనన్నా కొట్టేసిందా ఏంటి ఆ అమ్మాయి ;)
సుభ గారూ..
ReplyDeleteచాలా బాగుంది..మీ కవిత.
@ శశి కళ
ReplyDeleteశశి గారూ ధన్యవాదాలు. మీ భావన చాలా బాగుంది కలల పందిరిపై విరిసే జాజిపువ్వుల్లా.. చాలా బాగుంది.
@జ్యోతిర్మయి
జ్యోతి గారూ ధన్యవాదాలండీ :)
@ VENKATA RAMANA
రమణ గారూ బ్లాగుకి స్వాగతం అండీ.ధన్యవాదాలండీ స్పందనకి.
@ samson
Sam Thank You Sooo Much.
@ చిన్ని ఆశ
ReplyDeleteపండు గారూ.. అన్ని సార్లు చదివించిందంటే నా కవిత కొంచెం ఆలోచించాల్సిందేనండీ ;) మీ చిట్టి గుర్తొచ్చే ఉంటుంది.. కదండీ.. ఐనా మర్చిపోతే కదా అంటారేమో మళ్ళీ?:) మీ స్పందనకి బోలెడు ధన్యవాదాలండీ.. ఏంటో మీరు కామెంట్ పెడితే నాకు బోలెడు ఉత్సాహం :)
@ skvramesh
రమేష్ గారూ బ్లాగుకి స్వాగతం అండీ.. ధన్యవాదాలు మీ ప్రశంస కి.
@రసజ్ఞ
హహహ రసజ్ఞ గారూ ఎక్కడున్నారండీ? అర్జెంటుగా మీకో సాష్టాంగ నమస్కారం చేస్కోవాలి ;)... ఇక నుంచైనా మిమ్మల్ని దృష్టిలో పెట్టుకుని గీస్తాలెండి నా గీతలు. మరీ అంత నిశితంగా చూస్తే నా లాంటి అల్ప ప్రాణులు ఏమైపోవాలండీ అసలు. భయపెట్టేస్తున్నారు మరీను:) ఏదేమైనా మీరిలానే నన్ను భయపెడుతూ ఉండాలని కోరుకుంటున్నా :) ధన్యవాదాలండీ ఒక చక్కని వ్యాఖ్యకి, ఒక చక్కని ఛలోక్తికి :)
@ రాజి
రాజీ గారూ బాగున్నారా? నేనే సరిగ్గా చూడట్లేదేమో బ్లాగులు అనుకున్నాను. మీరు కూడా అసలు రావట్లేదేంటండీ? బాగా బిజీ ఐపోయారు :) ధన్యవాదాలు మీ వ్యాఖ్యకి.
chaalaa baagundi subha gaaroo!...
ReplyDelete@sri
Thx Sree gaaroo.
Deleteకవిత చాలా బాదుంది సుభ గారు!
ReplyDeleteAndamaina kavitha suba gaaru
ReplyDeleteకూర్పులు చేర్పులు అక్షరాలకు చేయచ్చు అని విన్నాను...కూడికలు తీసివేతలు లెఖల్లో విన్నాను.. చక్కలను రాళ్ళను అయితే చెక్కుతారు అని విన్నాను...మేరెంటండి అన్నిటిని కలిపి భావంపైన ప్రయోగించారు...అది భావమా లేక ఇకేమైనా సరికొత్త ప్రకృతి పదార్థమా.. కాస్త దయుంచి ఆ పదార్థం పేరు చెప్పండి సుభ గారు మేము ఎలా చేయాలో నేర్చుకుంటాం ...
ReplyDeleteచాలాచక్కగా సూటిగా రాసారు.
ReplyDeletebaagundandi maa kavitha
ReplyDeleteavunu
ReplyDelete